CANIM

Can suyumu avuçlarında içtiğim
Yarı ömrüm sübyan sevgim
Sol yanımda beslediğim
Biçilmemiş sevda çiçeğim… Canım

Gizlenirsin Kaf dağının eteklerine
Kıstırmışsın dudağın arasına aşkın adını
Kızarmış yüzün güneşin ateşinde
Asi rüzgâr savurmasın sırma saçlarını
Şirvanlarını salma üzerime… Canım

Kusmuyor artık ölü denizler üzerime
Azgın kayalara savrulan çılgın benliğim
Yıldırımlar düşmüyor sessizliğin gölgesine
Karabasanlar bayram ederken düşlerimde… Canım

Bir karartı gibi gölgen düşerse gözlerime
Kurak topraklarda gözyaşımla beslediğim
Yalnızlığın çelme takarken bedenime
Kaybetsem bile ölümüne sevdiğim… Canım

Sarhoşluğun sana değil doğmayan güneşe
İyi bak kendine sığıntı oluyorum gölgelerine
Bedenim den ruhumu almak mı istiyorsun
Dönmez olsun gölgen ayak izlerimi istemesen de… Canım

Hercaili umutları kurutmak sen gidince
Keşke hep hayalimde kalsan
Canım zülüm etme ne olur kendine
Git hadi git sevmiyorsan unut beni sende..

Yazan Remziye Çelik
Yorum Hasan Dağ
7.2.2011
Pazartesi


Sesiyle şiirime can veren Hasan dağ ablasının bir tanesine saygılarımı sunuyorum
Bu şiirimi can dostum Sedat Bey beni şiire Tevfik eden en yaslı günümde manevi dostluğunu esirgemeyen ve bugünde doğum günü olan Sedat Bey ve canım oğlum Doğan çelik ,e armağan ediyorum iyi ki doğdunuz nice yıllara..Dostluk Bir Günlük Değil Ölümlüktür..