7
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
884
Okunma
o gün sondu
yumuk gözlerinden yaş damlıyordu
anladım ki bir veda günüydü
ayrılık kokuyordu nefes
yağmurda seninle ağlıyordu
o an seninle gitmek istedim uzaklara
kaçınılmaz bir gerçeğin makarasındaydın
ömür son ipliğini sarıyordu
dünya fani
ölümse acımasız cani
umutlar büyüttüm
zamana gebe
boşuna mı
içimde hıçkıran hüzün
gün be gün arttı
ellerimde sıcaklığın giderken
zihnimde sana dair düşler
yaşıyor
suskunluğun martin yedisinde geçerken
rüzgar kifayetsiz kaçıyor
üçyüz altmışbeş gün yürüdü gözlerimde
sonbaharın sessiz göbeğine
Feride Temel
5.0
100% (4)
Cevap Yaz