Ey beni kendine hasret koyan Şiran’ım
Senden uzaklar da, çok acıyor canım
Güzelliklerle dolu olsa da her yanım
Yine ben seni özlerim Şiran’ım


Ey yiğitlerini tek, tek gurbete salan
Sende değil,senden uzakta karnı doyan
Yinede senden başka bir şeyi olmayan
Evim barkım,yerim,yurdum Şiran’ım


Ey beni bir yorganla gönderen Şiranım
Kazandım oldu köşküm, hem sarayım
Dönüp dedim, şu deli gönlüme bir sorayım
Deli gönlüm yandı,diye, diye Şiranım


Ey Şiran’ım gurbette taş,toprak
Yiğitlerinin işi inşaat yapmak
Yok bizde işten güçten korkmak
Bizi yakar senden uzak kalmak



Senden geldiğimiz gibi alnımız açık
Vatana, Millete yapmadık alçaklık
Çektik, teleflik,sefillik vede açlık
Adına leke sürmedik Şiran’ım


Hep çamurla betonla uğraştık
Acemilik çekip, sonra ustalaştı
Yıllardır gurbet ele de alıştık
Senin için Şiran’ım dürüst çalıştık



En garibanı benim, bu şiiri yazan
Banada ister şair dersin, istersen ozan
Benim için şirinsin, tüm dünyadan
Şirinkentim, canım Şiranım



,Boğazyayla köyünden Güngör
Seni de her şeyi de güzel görür
İsterdim ki,seninle geçsin bir ömür
Senden uzakta da,seninleyim Şiranım


Güngör Celep



09-12-2013