5
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1271
Okunma
Çile çeke çeke sevdâ peşinde
Şu dîvâne gönlüm, yeldi yelecek.
Aşkı gizlemeye gerek kalmadı
Eller hâlimizi, bildi bilecek.
İlk sensin gönlümün dalına konan
Bu kadar kimseyi sevmedim inan
Nefsi hesabına bizi kıskanan
Ner’deyse kahrından, öldü ölecek.
Aşkın çeşmesinden her yolcu içti
Ferhat, Mecnûn, Leylâ... bu yolda göçtü
Bugün yarın derken bir ömür geçti
İşte gül benzimiz, soldu solacak.
Deli poyraz gibi durmadan estim
Elimde kırıldı su dolu testim
Seni bilmem amma ben ümit kestim
Kavuşmak mahşere, kaldı kalacak.
Aradım bir leke yoktur kökünde
Menekşe, gül/sümbül senin kokunda
Umarım Mevla’dan hem de yakanda
Kara talih bize, güldü gülecek...
Hanifi KARA
5.0
100% (3)