Ben yalnız bir adamım

sokağa açılan kapıdan

senin kapına baktım uzun süre

bazen dışarıya yaşlı bir teyze çıktı

sen sandım



Ben yalnız bir adamım

çok çabuk sıkılırım

zaten yağmur yağmaya başlamıştı

canım çay içmek istedi

sokağın ucundaki kahveye yürüdüm

ıslanan çamaşırlarını kurtarmak için

bütün kadınlar balkonlara çıkmıştı

hepsi bana baktı

geri döndüm.



Ben yalnız bir adamım

dışarı çıkmak için

neden beni beklemedin

bahçede miydin

komşuda mıydın

nereden geldiğini bilmek istedim

ben yalnız bir adamım

merak edecek kimsem yok benim

ne olmuş sanki

seni merak ettim



Ben yalnız bir adamım

akşamları karnım çok acıkır

arka balkonda yemeklerinin kokusunu duyarım

sonrada çay demlersin inatla

anamın yaptığı çayları özlerim.



Ben yalnız bir adamım

bu sokaklar senin

bu çamurlar sizin

bu varoş mahalle hep sizin

neden benden gizliyorsun.



Ben yalnız bir adamım

ellerimde ateş var

kaç gece bu yatakları yaktım

bu çarşaflar kan oldu

kaç gecedir bu keşmekeş

bu köhne dairedesin

anlamıyor musun?



Ben yalnız bir adamım

sen neden(i) değilsin.

Erdek Mart 1998