0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
975
Okunma
Hatırlarmısın sevgilim,
Omzumda gömleğim,
Ayağımda terliğim,
Kapımı tamir ederken,
Çağırmıştın sen beni.
Omzunda yeşil palton,
Önden sen gidiyordun,
Ve peşinden adım, adım,
Ben seni izliyordum.
Bir bahçenin duvarına,
Yaslandın sen sevgilim,
Ve yanına ben gelerek,
Anlattın bana derdini.
Hava soğuk rüzgâr yaman,
Lodoslu bir akşam idi,
Üşütmeyeyim diye,
Hadi gidelim demedin mi?
İşte ben geçenleri,
Böylece anıyorum,
Gerçek mutluluğu ben,
Bir sende buluyorum.
Bekir Yavuz
22.Şubat.1977
Bahçelievler. İstanbul
