İçimde kocaman bir dünya var, kimse göremese de,
Farkındalığı güzelliklere olduğu kadar çirkinliklere de,
O kocaman dünyada olup bitiyor onca protestolar,
Yine orada başlayıp bitiyor sessizce münazaralar...

O dünya bir gün olur da kendine döner mi kimse bilemez,
Dışarıda yapılan bunca haksızlıkları görmezden gelemez,
Her ne kadar kendi çemberinde başlayıp bitiyorsa bile,
Böyle gelmiş ve böylece gidecek gibi, ezelden ebede...

’İtirazlarım var dünyaya, orada yapılan haksızlıklara!’,
Böyle sesleniyor kendisine, söylemek isteyecek olursa,
Haksızlıklar...! İçinden çıkılması zor olacak bir kavram,
Haksızlıklar...! Üstesinden gelinemeyecek bir haram...

Neyse! Bazen susmak konuşmaktan daha elzemdir bence,
Susmak istenmese de dille başlayacaktır yeni bir bilmece,
Çözmek zor olacaktır, okumak da kendisini aşacaksa eğer,
Bazen sessizce yürümek karşılığı olmayan protestoya değer...