mil çektim gözlerime,
ışıkları söndürdüm.
diktim dudaklarımı,
lal ettim ben dilimi.
şakıyan bülbülleri,
bir vuruşta yok ettim.

al eline kalemi yaz benim fermanım ı,
istersen şafaklarda kes benim dermanımı.


şavkını kırdım artık,
güneş hiç dogmayacak.
ay,a bir sitem ettim,
yüzünü karartacak.

al eline bıçagı, kes şah damarımdan,
bu sevdanın kanını, iç damarlarımdan.

denizlere söyledim,
dalgalanma yok artık,
okyanuslar biliyor,
sessiz sakin akacak.


kur idam sehpasını, al eline ipimi,
bir sevda türküsüyle bitir son nefesimi.


agaçlar sökülüyor,
yeşillikler kuruken.
yerlerine yerleşti,
zehirli sarmaşıklar.

ömrümün köprüsünden, geçerken şafak vakti,
hasret denen mermiyi, patlat alem utansın.

şavkı düşsün yüzüme,
düşerken topraga ben.
yagsın son defa yagmur,
yıkasın bedenimi.

sen; selaam verilirken,al eline kadehi,
sofrandaki tab akta,iştahla ye maziyi.

dünya hep kararınca,
sanma, güneşi sensin.
kuruyan gönüllerde,
açan içek degilsin.

bir elimde gözyaşım,birinde geçen ömrüm,
topraga konulurken,aglamasın gözlerin.