metroda bir adam kayboldu
bulamadılar
ben yoktum

çantasınıda kaybetmiş
ruhunu
amcasını kaybetmiş
orada olanlara sordum
ama sorarken
ben yoktum

köprüde insanlar vardı
at arabaları geziyordu
aslında
ben yoktum
bir at arabası gördüm
ama

sen gemide kaptandın
miçolar kaptan köşkünde
çay içiyorlardı
ben yoktum
ama tüm bunları
gördüm


sen Marsilya’da kaldın
ben Roma’ya devam ettim
rom içen adamlar vardı
ben yoktum
sonra ben
hayatımda
hiç rom içmedim


Marsilya’dan kartpostal attın
Roma’da buldu beni
verem olmuş bir şair
getirdi
sen kokan
seni
tüm bunlar olurken
aslında
ben yoktum


yoksulluk takıldı Roma’da
tarih logaritma çözüyordu
ben elime yazdım
oturduğun yer
bana yakındı
geldim
yanına
yanında
ben yoktum

Roma’da hiç kuş görmedim
sabahları
sebepsiz ölmedim
İtalyan’lar çevirdi
etrafımı
hiçbirine
gülmedim
çünkü
ben yoktum

sen sana sevdanın profesörü
diyordun
ben çok önemli
bir profesör tanıdım
aslında
ben yoktum
profesör kitaplarını çevirirken
gördüğümde


sen en çok Marsilya’yı sevdin
ben Roma’yı terkettim
sen beni özledin
ama
ben yoktum
ki


cengiz zorluoğlu