Şayet ruhundan habersizsen
Kalbinin lisanını şerh etmeye muktedir olmak için talim olmaya haiz değilsen
Akıl ve idrak ülfetinden anlamayan bir tutsak isen, prangalarını fark edemiyor isen
Bir sual etmeye tevessül etmemişin, mukallit olmakla iktifa etmişsin, niye kedersin

İrfan meclislerine nazar eyle
Arifin halinden ilzam olan kailinden ibret al, nefsini nizam etmeye çaba sarf eyle
Vakit sahiplidir, nefesinin sahibi kimdir, hesapsız bir hilkat var mıdır, merak eyle
Masum nefesin, mazlumlaşan milletin, tecavüz edilen bedenlerin dramını dert eyle

Kendin için istemediğini
Sakın ola ki başka nefeslere reva görerek herhangi bir maceraya sürüklenme
İşte ne olacak deme, benim suç işleme özgürlüğüm var diyerek kalbini inkar etme
İnsan aklı ve edebiyle anlamlaşan nazardır, ihsan ve ihlasıyla var olan bir candır

Aşk; ruhun en tabi feyzidir
Nara ram olan payedir, edebi manasa eşiktir, hali kale dönüştüren seyr-i serfedir
Akıl ve izan bunun için fevkalade önemlidir, şuur ve vecdin terakkisinde ki ecirdir
Rasgelelik içinde değildir hareket ve kuvvetin malikine itibar ettiren bir ferasettir

Sen ne kadar kaçarsan kaç
Yine de vaktin şahitliğinde ki bir senasın, niye rahmetin unutmadığı anlamsın
Kimin elinden tutarsan tut fakat sakın bir aldatan olma, pak vicdanını şaşırtma
Ne olur ne demek istediğimi bir nebze olsun anla, bilinmediğim lisan diyerek kaçma

Bir gün ziyadesiyle gül kokla
Dikeni var diye ürk ekerek yaklaşma, halinde salındığı o deruniliği iyice anla
Ötelerden bahseder, suhuletiyle ne kadar ibretli ve edepli bir değer, meramını kokla
Ne olur aldırmaz ve gamsız bir nefes olma, aklını, irfanını bahaneler için kullanma

Mustafa Cilasun