Ateşlerin arasında kaldığı halde yanmayan,

Yüreğine her seferinde sular serpilen.

Kendini bir hayal dünyasında sanan,

Gerçeklerle yüzleşmekten korkan ben.

Bir kötü huyum var oda sen.

Vaz geçemiyorum desem.

Hani bağımlılık derler bilirmisin.

Bitkinim.

Öyle komalık bir durum yok,

Ölüme götürüyorsun belki.

Tedavilere cevap vermiyormuşum.

Beyin ölümüm gerçekleşmiş.

Ben de bu ara bitkisel besleniyorum.

O hayatın şartlarına alışmak için.

Ruhen bakırköye sevkim var ama.

Ben deli gibi sana bağlıyım.

Bitkinim...

Şimdi den kabrimi hazırlıyorum,

Mezar taşıma ismimi yazdırıyorum.

Kefen paramı bile ayırdım,

Kimseye yük olmak istemiyorum.

Yeri ve zamanı değil belki de.

Nerede öleceğime karar vermedim.

Benim için en güzel ölüm döşşeği.

Senin kolların olur güzelim.

Gözlerin le erittin yıllar yılı.

Zulumlerin en acısını tattırdın.

Sen beni zerre kadar sevmedin olsun.

Bir kere ben gönlümü sana kaptırdım.

Bitkinim.

Yorgun kalbim, vücudum bitkin.

Yaşarken ölmek diye buna derlermiş.