Ben de varım hayatta,
gökteki güneş,
benimde güneşim,
esen rüzgar
benimde saçlarımı okşamakta,
bakmayın siz,
bakmayın dayandığım duvarların ıslaklığına,
onlar benim gözyaşlarımla ıslanmadılar…
Yağan sonbahar yağmurları,
nemlendirdi taş duvarları,
buğulanan gözlerim gibi...


Bende varım sizinle.
Tozlu yollardaki ayak izlerinde,
Bende varım…
Ellerinizi verin ellerime görürsünüz,
hissedersiniz sıcaklığımı,
yürekten gelen sevgiyle.
Elleriniz ellerimde olmasa bile,
Yüreğinizle dokunun duygularıma,
tepeden tırnağa ürperirsiniz,
bende bulursunuz,
hissedersiniz,
saf duygularla sevmeyi…

Yeter ki bakın bana doğru,
İşte,
işte buradayım,
Başınızı çevirip baktığınız an,
ellerim,
ellerinizde olmasa bile,
yüreğim,
yüreğinizde olacak…
Sizin gibi konuşamayabilirim belki,
bakın,
şu gözlerime bakın,
korkmayın,
dikkatlice bakın göz bebeklerime,
insan olmayı,
aşkı,sevdayı anlatacağım size...

. . . . . . .Ahmet MORAN