2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1404
Okunma
Kalbim bir aşk acısı ile ağlıyor be dostum
Susmak çaresiz konuşmak kefaretsiz kalıyor
Yanında dur da yâd edelim geçmişi
Gösterelim gücümüzü anlasın her kez
Diz çöksün eğilsin zaman, yol versin geçelim
Bende senin gibiydim bir zamanlar
Bir güzeli sevmiştim,
Daha doymadan yokluğunda alıştım
Kendimden vazgeçip
Her şeyi mi bir kızın gölgesinde bıraktım
Kendimi ve çekip gittim…
Susuyordum;
Bir gün belki beni anlar diye
Anlıyorum;
Yokluğunda avutuyordun kendimi
Hayat geçtikçe anlıyordum
Ama ben hine yola devam ediyordum
Hiş usanmadan
Ne ben kalmıştım
Ne de sen
Her kırık ve yıkık düşlerde;
Kalbim sabret...
Bir umutsuzluk sarardı bazen bedeni
Aşk acısı vururdu gecenin bir yanında
Birde sensizlik var tam şuramda
Avutmakla olmuyor
Yokluğun yani başımda duruyorken
5.0
100% (3)
Cevap Yaz