Kıvrım kıvrım yollardan çıktık Boraboy’a,
Bir heyecan hissettim öyle ki dört yanımda,
Yavaş yavaş çıkarken yeşillikler içinden,
Nereye baksan dans ederek karşılar yeşillikler,
1050 rakımlı zirvenin en üst yerinde,
Uzatsam elimi değecek sanki gökyüzüne,
Nağme nağme gelir kulağa kuş cıvıltıları,
Bir rüzgâr esintisi gibi hissedersin kanat çırpınışlarını.

Yukarda gökyüzünde dalga dalga bulutlar,
Güneş bazen yakar bazen de bulutlar kucaklar.
Aniden çisil çisil sağanak bir yağmur yağar,
Dans eder yağmurla buluşan o yem yeşil yapraklar.
Her damla serinletir özlem dolu toprakları,
Enfes bir toprak kokusu sarar o an dört bir yanı.
Bir yanda semaverler yanar, bir yanda da mangallar,
Karışır bir birine şen şakrak kahkahalar,
Bu cennet gibi yerde mutludur tüm insanlar,
Taze çiftler gezinir patika yollarında,
Pembe hayal kurarlar yeşillikler altında,

Ve sen Boraboy bir bakire gibi saf ve temiz,
Açılmamış bir çeyiz sandığı gibisin, mahfuz.
Dünyalık vuslatına erer, sana gelen her insan,
Ne dert kalır ne keder bir kez suyundan içsen,
Maviyle yeşil kucaklaşır en zirvede,
Akşamın kızıllığı karışır bu renklere,
Bazen de gök kuşağı sarılır her birine,
Tam bir renk cümbüşüdür doyum olmaz seyrine,

Ayın şavk’ı vururken Boraboy’un üstüne,
Gitme vaktidir artık, gitmek istemesen de.
Akşam karanlığıyla tatlı bir hüzün çöker,
Boraboy bir kez daha sevgilileri bekler,
Bu muhteşem manzara sanki benzer tabloya,
Boraboy kollarındadır artık, kalmıştır Ay’a,
Her gelip ayrılışta içime dolar hüzün,
Tekrar gelirim diye avunur deli gönlüm.
Bir kez gelenin aklını çelersin ki yamansın,
Bir lütfusun Allah’ın, gezilecek diyarsın.


Mahfuz: Korunmuş, muhafaza edilmiş.

12.05.2007 Boraboy - Taşova / Amasya