Sabah her zamanki gibi yeni bir güne açtım gözlerimi,
Her bir köşede kelimeler saklı, onlar da açmış gözlerini,
Şiir yazmak için birer birer toplamak istiyorum hepsini,
Onlar da cömert, koşuyorlar, neşeyle dans eder gibi…

Doğa kendisi şiir, her bir köşesinden yolluyor kelimeleri,
Heyecanlılar, ahenksiz bir koro gibi bir araya gelmeleri,
Açılan her bir sayfada yeni macera, yepyeni kareografi,
Açılan her perdede başlayan yeni aşkın gizemli halleri…

Doğa aşık kendi içinde olanlara, yahut başlamayanlara,
Doğa başka bir bilinciyle açılıyor bizlerde olmayanlara,
Görmek istesek de o kendi bilinciyle sürüyor asırlardır,
Bilmek istesek de o bilinciyle devam ediyor, yıllardır…

Yine de yazıyorum, sanki içinden yeni bir oyun çıkacak,
Bilenler zaten biliyor, bilmeyenler de öğrenmiş olacak,
O kelimeler ki biliyor kendince olması gereken yerleri,
O cümleler ki her bir satırında yeni bir kareografi…