Birgün tok-üçgün aç,kaldım gurbette
Nice dostlar gördüm ,hala gaflette
Göbek kaşıyorlar,yorgunum usta
Sohu’da bulgurum tokmaksız kaldı

Oğlun karayağız-kızın mehpare
geleceği nol’cak? aşın yekpare
hala susuyorsun,bende dil yare
İçimde duygular,dermansız kaldım

Duydum şehit olmuş.komşunun oğlu
kan düştü toprağa,çiçek ağulu
Bayrağa sarılı geldi tabutu
yürekte yangılar,çaresiz kaldım

Adamın sofrası,sanki lokanta
Dünü neydi bilmem,eller pırlanta
Sen düşüne dur can,ağlar horanta
Verdiğin oyların,çaresiz kaldı

Çelik gibi bakan,sel gibi yakan
Ne oldu bizlere,nedir bu figan?
Sen türk’ün oğlusun,mertçe davran!
yazık,bu vatan sahipsiz kaldı

Kan ağlıyor şimdi,nice yuvalar
Çoluk-çocuk naçar,aşsız sofralar
Geçmiş başımıza,dilde tafralar
Dedem bile köyde,merkepsiz kaldı

Aklın başına al,memleket darda
Gözün aç-seza bul,şüheda burda
Sızlatma ruhunu,neferi olda
Gördün çanakkale geçilmez kaldı

Biri çoban olup,kuzu gütmüş -müş
Biri ekonomist,milli görüş-müş
Birininin memuru işin bilirmiş
Vtandaşın bağı bülbülsüz kaldı

Yine bin dolaplar dönüyor başta
Pazarlık kızıştı,koltuk revaçta
Paye istiyor bak,yoz sofulukta
Yaşarken ölen biz,mekansız kaldı

Yeter de-yeter de,hakkın ara
Vur yumruğu vur,yanmasın şura
Acı artık gardaş,bak şu toruna
Halil aşk bahçemiz,meyvesiz kaldı.



H.İbarahim Kes
27.10.2010