On yıldır etiketim dörtten öte geçmedi
Yoksa ömür eskide gözleri mi seçmedi?
Unutulduk köşede kimse değer biçmedi
Bir ağulu serzeniş dizili tafrasında
Kuruyla soğan vardır fakirin sofrasında.

Vefayı sattınız siz, dönere dönersiniz
Bir gün yatık bir gün dik, kebabı denersiniz
Fakirin bilmediği neler neler yersiniz
Soğan tezgâhta durur ben yine çuvaldayım
Unuttunuz kuruyu ben eski ahvaldeyim.

Âdem baba aşevi benimle nam salmıştı
Bu millet ne yer diye valiler de dalmıştı
Ekâbirin ağzında damak tadım kalmıştı
Bu gün bize selamı orta direk kesmekte
Vefa yine fakirde, fakir kuru yemekte.

Başbakanım vefalı, bazen gider fakire
Yüreği yufkadır da değer verir hakire
İbrahim selam eyle Zakir ile Şakir’e
Halil İbrahim sofrası fasulye kaynamakta
Bereketli dostumuz neşeyle oynamakta.

H.İbrahim SAKARYA