Kökleri alabildiğine uzamış,
Dalları heybetli yükselmiş,
Tüm her yeri sarmalamış,
Yorgun mu düşmüş ne çatırdıyor.

Önce içten içe ağlamış,
Yüreği kan ağlamış, görünmemiş,
Derdini anlatmış, anlaşılamamış,
Kökleri bir bir çürümüş.

Kimse görmemiş akan gözyaşlarını,
Yaprakları, saçları ağarmış,
Hep korunmak için çevresindelermiş,
İçten içe çatırdıyormuş.

Koca çınar derdini hep kendine anlatmış,
Haykırmış dalları çatır diye düşüvermiş,
Onu korumaya almamışlar, dinlenmemiş,
İhtiyarlamış yorgun düşmüş.

Sevenleri onu bir bir terk etmiş,
Koca asırlık çınar olduğu gibi,
Foooşşşşşhhhhh diye yere yığılıvermiş,
Dallarını, kerestesini yarayanını talan etmişler,
Kimse ağlamamış herkes kendi derdinde.

Aslında onlar için ne zahmetler vermiş,
Hep onlar için çalışmış didinmiş,
Herkes mevki makam sahibi olmuş,
Koca çınar çatırdamış çatırda mış düşmüş…

Sami Arlan….