Bir ah çekip

Yudumladım yalnızlığı



Kapıdayım

Anahtarı çevirmeye takatim yok.

Çantamda bir yığın keder…

Arasam döksem zemine içimde birikmiş ne varsa

dizimin üstüne çöküp şuracıkta hıçkıra hıçkıra ağlasam.

nerede bende o yürek.


anahtarı bulmalıyım .



Gündelik sahtekar bir merhabaya karşı dudaklarım kilitli.

Duymuyorum.

Pekala kimdi bana selam veren?komşulardan biri olmalı.


Anahtar hala yok .



Zili çalsam karanlık bir sessizlik…

yalnızlık bu olsa gerek.anahtarsız eve girememek.

sadece bana özel tasarlanmış yalnızlık.




Bugün onu gördüm.

mutluydu.

uzaktan öylece durup izledim.

Yanında bir kadın olduğunu bile sonradan fark ettim.

Bir kadın...bir kadın....!




Kahrolası anahtar…

Hangi cehennemin dibindesin?

Tekrar bir ”merhaba”.

Başımı kaldırıp bakıyorum ”işine bak”demek için.

“Kız kardeşimdi” diyor.”haydi içeri girelim”