Yar…
Alıp götürmüştü yıllar,
Nice zamanlar, onca ahlar
Neler anlatırdı yaşanan anlar, keyfiyet
Sunan hazlar, dinmeyen o heyecanlar
Bazen yananlar, habersizce yıkılanlar,
Umut içindeydi inanan, yılmayan insanlar
Seni senden alıp götürüyordu,
Hüzne ram olmuş
Bir muştu sunuyordu ala hicranlar

Bitmiyordu
Dinlediğim masallar,
Ötüşüyordu figan eden kuşlar
Nefes nefese koşan,
Suskun sokaklarda adımlayanlar,
Akmayan çeşmeye bakanlar
Neydi yıllara sâri beklentiler,
Neden fideleşmiyor
Dilekler sanki yitikti bu nazarlar
Nereye baksam, arkam önüm
Der gibi oyunu hatırlasam,
Gülüp geçmekten kırılanlar

Neden
İtikadıma hücum ederler,
Onca kıdemsizler maziden
Ve atisinden bihaber olarak
Nefesi zerk eden,
Haktan bihaber edepsizler
Etrafı kuşatmış, içinde ki sancıyı
Bir tarafa atmış, ruhuna
Bigâne kalmış kefilsizler
Nerde debdebe, nefsi bahane,
Konuşmak için hal-i edep nerede,
Dertsiz midir sefiller

Yıllardır
Susma hakkımı kullandım,
Yanılmadım üzerime abanan nefeslere
Hayretle baktım,
Yaşadığım an için ruhumdan utandım
Ağzını açarak sakız çiğneyen
Zevatı tanıdım, onca
Borçluyken asfatasına şaştım
Çoluk çocuğunun vehimlerinden,
Alenen alay etmelerinden
Ve heveslerinden kaçtım

Biran
Ruhunu teslim eden,
Onca müddeti hatırladım
Neden bu kadar densizlik
Salkım saçak olduğunu
Hayıflanarak kalbime bıraktım
Kuytu köşeleri aradım,
Nefesin sahibinin bahşettiği
Mühleti andım ve öyle ağladım
Neden bu kadar bedbindir
Bu nefesler, terbiyeye aç nefisler,
Ölümden mi habersizler

Mustafa Cilasun