GÜL SARAYI

Patikada sürünmüş; dağılmış, dökülmüştüm
Katlanarak dürünmüş, yamadan sökülmüştüm
Yalnızlığa bürünmüş, kederden bükülmüştüm.

Sinemin paftasını, ıslak gözünle vurdun
Gönlümün sofrasını, gül sarayına kurdun.

Geçmişi tokatlamış, dünü güne katmıştım
Yaşlanmış, bayatlamış; yorgun, argın yatmıştım
Seneleri katlamış, tozlu rafa atmıştım.

Sevdamın pıhtısını, daha daha çok yordun
Gönlümün sofrasını, gül sarayına kurdun.

Şafak sensiz olunca, güneş yön karartıyor
Bağa baykuş konunca, dalın derdi artıyor
Huzurum kaybolunca, sabrım çile tartıyor.

Aşkın parıltısını, zerre zerre dokurdun
Gönlümün sofrasını, gül sarayına kurdun.

Ateşi adımlattın, köz nehrinden sel aktın
Buse’nden nâr damlattın, sol tarafımı yaktın
Özünü yudumlattın, sebepsizce bıraktın.

Hasret şarıltısını, çağlayanla doyurdun
Gönlümün sofrasını, gül sarayına kurdun.

KADİR DURAK

(LEBİDERYA)


ESER YAZAR ADINA TESCİLLİDİR
KAYNAK GÖSTERİLMEDEN YAYINLANAMAZ