Bitmedi sevdalım, kalbimde aşkın..
Yanar yanar durur alevler gibi..
İşte yine mevsimlerden sonbahar,
Yapraklar dökülmekte hüzün bahçelerime..
Yıllar geçse de eskimedi sana olan hasretim..
Galiba bu aşk bitmeyecek, gönül pınarlarımda..
Bitmeyecek galiba...

Gözlerimden süzülen yaşlar, çoğaldı yokluğuna..
Çoğaldı tutkularım senden yana..
Bu gece düşünmedim değil intiharları, ama olmadı..
Elim uzantı telefonun tuşlarına, dokunamadım..
Sesini duymak istedim, gecelerimde..
Şiirlerimi okudum ağladım, çocuklar gibi
Mahzun selviler gibi, dallarım bükük..
Döküldü yaprakları umutlarımın..
Sokak akşamcıları gibi sallandım hasretlerinle...
Kahrettim yokluğunun ardından bu gece..
Lanet olsun bu İstanbul gecelerine..
Seni benden ayırdılar..
Bitmedi sevdalım kalbimde aşkın
Galiba bitmeyecek, sana olan hasretlerim, özlemlerim..
Bitmeyecek galiba...

Bu gece hüzün bulutları ile geçtin gönlümden..
Yağmurlar yağdırdın sabahlarıma..
Geçtin gönlümün gökyüzünden, fırtınalar misali..
Sen sılana dönen bir garip yolcu...
Ben gurbette çekilen "ah" lar gibiydim.
Umut sahillerinde bekledim, gelirsin diye..
Sallana sallana geçiyordu gemiler, nazlı edalarıyla..
Arkasında bırakıyordu gözü yaşlı sevdalıları..
Kaldırımlardaki hüzünlü sesler kulaklarımdan gitmez..
Ne bir elveda diyen oldu, yalnızlıklarıma..
Nede bir pencere açıldı, umutlarıma..
Kadere karşı koyan virgül, seni aşk diye kalbime
noktaladı.
Sonra masamda içtim sevgini yudum yudum, hasretlerle..
Resimlerine baktım ağladım, kahrolurcasına..
Galiba bitmeyecek, sana olan hasretlerim, özlemlerim..
Bitmeyecek galiba...

Bir sevda bu bitmeyecek, ben yaşadıkça...
Yokluğunda şiirler yazacağım, bilmem gecenin kaçında..
Hasret şarkıları söyleyeceğim, hüzün kokan, sen
kokan..
Sen bilmem hangi kentin akşamlarında, kimlerlesin..
Unutulmaz saatlerde, gecelerimin hüzün yıldızısın..
Bilmesen de, sen benim karanfil kokulu çiçeğimsin..
Yaşanmamış gecelerimin prensesisin....



Fikret Malkoç