0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
814
Okunma

Ilık bir sohbet akşamında karardı dünya
Arık sustun cünkü yalnızlık vurdu kıyılarıma
Dayanılmaz bir acı ile seni istedi kalbim
Hüznün hasrete döndüğü yanmış sonbaharda
Sararan yaprak gibi döküldüm sokaklara
Savruldum kalabalığın ortasında bir sağa bir sola
Martılarla bir tutmuştum kendimi yanındayken
ama benim kanatlarım yoktu düştüm sen yokken...
vkeskin