Feb,07/05


Kuzucan’ım benim
Yüreğinde yaralar
Erken açılanım...

Büyüyesin diye
Gözünün içine bakarken, bebekken
Bırak büyümesin, derlerdi de
Bu günleri çok ararsın!

Gülerdim, her birine...

Kuzucan’ım
Civanım...
Henüz ondördünü sürerken
Yüreği aşkla
Kaçıncı dağlananım...

Bilmem ki
Ana yüreği nasıl dayanır?

Aşkı sana
Hep güzel mi anlattım?

Kuzum,
Ben yoksa yine
Yanlış mı yaptım?

Dolu dolu sevgiler
Yoğun yoğun verilince,
Yoksa ben mi atladım,
Önemsenmiyor diye
Uyarmadım?

Civanım...

Yüreği güzel, yüzü güzel,
Boyu güzel
Sözü güzel Kuzucan’ım...
Yeter, fazla uzatmayayım,
Annemsin diye dersin şimdi,
Biraz da terslenirsin...

Canım akıyor sanki...

Annemin de akar gibi olmuştu
Hatırlıyorum
Gözlerini...

Geçecek bunlar desem,
Ne kar,
Sen geçmeden
Ne anlamı var?

Geçiyor kuzum
Kolay yada zor...

Geçiyor...

Ama sana, şimdi,
Söylemesi zor...

Elini ateşe sokmadan
Öğrenilmiyor...


Gülgün Karaoğlu