Sönüp- yanıyor
Işıklar ; vitrin ışıkları
Kırmızı-Yeşil ,
Yeşil-Kırmızı

Sönüp -yanıyor
Sanki İnsan umudu
Sönüyor - yanmıyor
İnsan umudu .

Anlık , Parlak ışıklar gibi .
Ama ; olmasa yaşama umudu ,
Belki bir gün olmasa ….
İşte şu kahrolası bir-gün-ler

Bir gün param olacak olmasa
Bir gün okuyabileceğim olmasa
Bir gün kızlarımız
Okurken’de geçinebilecek

Kandırlıp peşkeş çekilmeyecek
Aşağılıklara -, köpeklere
Umut ; yanıyor içimde belki …
Bir gün O-D-T-Ü ‘ fizik okurum
Yurt dışında yüksek lisans doktora
Belki güzel sanatları
Dur belki “RODRİGO” olurum .
İnsanca yaşamanın konçertosunu bestelerim

İçim de sönüyor umut .
Ya haraç paraları ;
Belki bir kız öğrenci
Ailesi yok
İlk baharında vurmuş tokatı felek
Ana-Baba sıcaklığı ararken bir yerlerde.

Düşünmeyecek bilim işçiliği yaparken
Düşünmeyecek kötülük çukurlarına
İçimde tekrar sönüyor umut

Siyasetçiler doymak bilmez ki
Ama kapitalizm denen
Canavar insan etinden başka bir şeyle
Beslenmez ki
İçim de sönüyor umut