Sen varsın ya içimde, al götür diyemedim
Unuttun gidiyorsun, sense bendeki seni.
Kime açsam bilmem ki, içimdeki dertleri
Büyüttün gidiyorsun, sense bendeki seni.

Kalbimi mühürledin, yanaktaki benine
Dünyaları değişmem, o gül pembe tenine
Çarkı aşk ile dönen, attın değirmenine
Öğüttün gidiyorsun, sense bendeki seni.

Sorun hele o yâre, bana karşı kinli mi?
Kırmış mıyım bir kere, sağ yanağı benlimi?
Hangi dala kondursam, söz dinlemez gönlümü
Avuttun gidiyorsun, sense bendeki seni.

Beni meftûn eyledin, hem bağına, dağına
N’olur yatsam kolunun, bir soluna, sağına
Sevgi ile beledin, o gönül kundağına
Uyuttun gidiyorsun, sense bendeki seni.

Bakıp âşık hâline, deli zanneder kimi
Bil ki çekmeden patlar, başkadır aşkın pimi
Buzdağına çevirdin, sımsıcacık kalbimi
Soğuttun gidiyorsun, sense bendeki seni…

Hanifi KARA