Sen yüreğime süzülmüş aydınlığımsın.
Gökyüzüne kanatlanıyor, sende soluklanan nefesim. Sen benim vuslatımsın diyerek acılarla kaybolan ömrümün cilasız zamanlarını omuzlarımdan indiriyorum.
Ne Kays, ne Leyla’yız. Yaralı yüreklere düşen sevdanın sen susmayan bülbülü, ben boynu bükük beyaz gülü.
Ezelden ebede dinmeyecek gözyaşlarının sahibi, yüzünü mutluluk adreslerine çeviremeyen biçare. Benliğim senin varlığında sonlansın Ab-ı Hayatım.
Alamadığım yollarım, yaşayamadığım mutluluklarım, tutunamadığım kollarım, kaybettiğim umutlarım ve yalnız sendeki beni görmeye menzilli gözlerim ol. Gece gündüz fark etmeden anlarım, anılarım ol.
Beni sakın sensiz bırakma. Hasretinle paramparça yüreğim yokluğuna dayanamaz. Ruhumun özlediği bir şey değil her şeysin.
Kalemimin yazdıkları dudaklarımdan dökülmek isteyen sözlerimin sadakası olamaz.
Resimler, ruhsuz şarkılar, anlamsız baktığım aynalar, bensiz
senli yanlarımın çözünürlüğünü henüz hiçbir şeyde bulamadım.
Alternatifim olamayacak kadar değerli son çaremsin.
Zaman yorgun, ben vurgun belirsizliğin ufkunda rötarlı bir tarifeyle kıvranıyor duygularım.
Poyrazlar esiyor. Yakamozların sessizliği mavi ummanlara rengârenk ışıltılarını düşürecek mi?
Yüreğini yüreğimle sevmek her daim vuslat esintilerini hissettirecektir.
Güneşin sıcaklığını hissedemezsem hemen seni hayal ediyorum. Gökkuşağına bürünüyor dünya. Hayat sen oluyorsun. Canımda can gibisin yüreğimde yatan yar. Bir tek seni sevdim zemheride yaz gibi.
Sen benim mavi düş sevdamsın. Ben senli yanlarımı odamın yosun tutmuş duvarlarına çarpıp esaretleneceğine ipi kopmuş uçurtmalara bağladım cesaretlensin diye.

Sevgi dolu gönlümü hasretine bıraktın,
Yollarını bekliyor yaşla dolan gözlerim.
Doyamazdım bakmaya, yanımdayken ıraktın,
Resmin gibi parlıyor içimdeki közlerim.

İhtiyatlı davranmak bana düştü sana La havle kılıcını vuruyorum artık. Kurak topraklar gözyaşlarımla yeşermeyecek.
Surette güzeller arasında fark olduğunu anlayamayan sen, şehvet güneşinin sıcaklığında sendeki beni erittin. Hayat salıncağında uçtum. Başlangıç dedim, hastane kapısında yıkıldım. Yiğitlik serde kaldı.
Zoru başarmalı canıma can katıp dermanım olmalıydın ki, inci ve mercanımı kazanasın. Candan feryadıma takvimden bir yaprak daha düştü ama sen gönlümdeki dikeni göremezsin yüzünü pas kuşatmış.
Gönül tahtının kıymetini bilmez, eser durur şiddetli rüzgârlar. Hüzünlü gözler ağlar. Zemheridedir yürek, üşürde üşür…
Ben bir beyazgülüm. Yalandan değil gerçekten seven tutabilsin, acıtmaz dikenlerim. Hayat bir kadını ne kadar derin yaralayabilir? Öyle derindeyim ki, vurgun yedim.

Yüreğimde volkanları kıskandıracak bir patlayış dilimde sessizlik. Lâlezardır gönlüm hep narin ince ama suskun ve asil. Seni kaybetmek olmamalı visalimin bedeli.

Dünyalar karardı gittin gideli
Hasretinle ateş yürekte korsun
Seni yitirmekse visal bedeli
İstemem gelmesin geride dursun.


14.02.2011
Sennur ÇETİN