Şairler gördüm(!)

Üç beş kitap yazmış

Kurulmuş baş köşeye

Her biri ayrı bir kasıntı

Ne selâm ne sabah

Kelâmı yok kimseye!




Şairler gördüm;

Sen nasılsan, o da öyle

Günaydın! diyor

Güneşten önce herkese,

İlgileniyor yaşam ile gündelik

Kulak veriyor her sese!




Şairler gördüm;

Şiirine tarih atar

Tarih içinde tarihtir

Yazdığı aydınlık

Salim, salih ve sarihtir!




Şairler gördüm

Halk adamı, gönül eri

Kimi abdal, kimi Yunus

Çağlar çağlar ötesinden

Hele dinle, hele bir sus,

Akar evren nefesinden…




Şairler gördüm ( ! )

Kimi ali, kimi veli

Kitaplı kitapsız

Kimi alim, kimi zırdeli

Kiminin geçilmez gururundan

Kiminin kibirinden dübürü görünmez

Kimi varki, kıl aldırtmaz burnundan…




Şairler gördüm;

Cebi meteliksiz, karnı aç

Bir tutam sevgiye

Bir dilim ekmek kadar muhtaç,

Şairler gördüm,

Karnı dar, kıskanç mı kıskanç!




Şairler gördüm

Toplanmışlar öbek öbek

Saç sakal alâmeti farika

Yerinde enseyle göbek

Takım elbise, kravat

Boynunda fular

Ebemkuşağından harika!




Şairler gördüm(!)

Kopyacı müzmin

Kara karga, akbaba

Leşçil kuzgun,

Başkasının şiirini

Öldürmese didikleyip,

Şairliğinden bezgin!




Şairler gördüm;

Yüreğini yüreğimde duydum

Yandı, lâv oldu aktı

Dondu; elmas kadar berraktı,

Onda gördüm kıratı

Kıldan ince, kılıçtan keskin Sırat’ı!




Şairler gördüm;

Dili dilim, eli elim oldu,

Kolu kolum, yolu yolum oldu,

Kendimi onda buldum

Hem sağım hem solum oldu!



Şairler gördüm;

Sevdası sevdam

Hasreti hasretim

Düşleri düşüme dolanır

Yüreğinde yanar etim!




Şairler gördüm;

Aragon, Mayakovski

Neruda, Nazım

Kitap yazmak yetmezki

Şair olmak için

Önce insan olmak lâzım!



Şaban AKTAŞ

13.02.2011