2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
966
Okunma
Hasret çiçekleri açsa bu güzün,
Çaresi bulunur bir çok pürüzün.
Hep sardı bağrımı elem ve hüzün,
Hüzünlü gözlerde yaş oldu gönül.
Dik duran başımı sen ettin yatık,
Dert çile ekmek aş, acılar katık.
Bazen hilal gibi, bazende çatık,
Kara göz üstünde kaş oldu gönül.
Verdiğim her sözü vallahi tuttum!
Gönül mektebinde sevda okuttum.
Tüm derdi sineye çekipte yuttum,
Sabrede sabrede taş oldu gönül.
Rüya mıdır Remzi yoksa heder mi?
Dost olan dostuna zulüm eder mi?
Yazım mı böyledir yoksa kader mi?
Kurtlar sofrasında aş oldu gönül.
5.0
100% (1)
Cevap Yaz