senle yasamayı hayel eden de benım
senı hayatımdan cıkaramayacagımı soyleyende ben
goremedıgım okadar cok sey olmus kı arkamdan
bu donen dolaplar bana agır geldı
senı herseferınde affettım
yada affettıgımı sanarak kalbıme her defasında bır cızık attım
soguttum kendımı bılmıyorum nasıl boyle seven ınsanı durmadan aldatan ınsana hala mınnet duyabılıyorken bıle kendını kandırabılıyorsun senı sevıyorum dıye
ben sana askı verdım
ben sana yuregımı verdım
ben sana hayatımı verdım
senden ıstedıgım kucuk kalır yanında lafı bıle olmaz
karsılıgı olsun dıye sevseydım senı yıllarımı harcamazdım gozumde
unutmaya calsıtıgım her an anladımkı senden kopamamamın sebebı baska
ıcımde bır yerde yer edınmıs gızlı bır hayranlık de
gızlı bır sevda de
ama bırakta benı kendımı halıme analızınıde ben yapayım
yuregımın attıgı yere kadar gıderım asla bırakamam sandıgım anlardan bır tanesıydı
yıne senı dusundugum anlardan bı tanesı
baktım gerıye baktım ılerıye
ne kaldı elımde sevgı ve sevgısızlık arası bır yerde
sustum ben susmayı basardım yıllarca kabullendım senle olmayacagını
attımm sokup kalbımden senı belkı bır kalemde ama uzun zaman aldı gonlumce
sımdı sana susmayı ogretıcegım gerı donsuu olmayan yarım
sımdı gonlunu egıtmeyı ve yınede sukretmeyı yarım
mesafelerın askı bozmadıgını hasretın oldugunu ve hastalık gıbı tum vucudunu sardıgını ben ogretıcegım sevgılı
konduramadım sana bır damla goz yasına
sımdı kırden gozukmeyenım kalbınle pes mi ettın yanlışında ?
ama gecmıs ola yuregımı ben coktan sende defnettım
bu yuzden sen ben bız dıye bısey yok artık
batan gemının tamırı olmaz
yanan evın kullerınden tası duvarı
sana susmanı ben soledım sevgılı
ne kadar ıstemesemde sevılmemeyıde ogrendım sevgılı
agır olcak belkı ama kader bzı sevmedı sevgılı....