TRENDEKİ MADAM

İstanyonda bindim, citi trene
Yolculuk başladı güzel Köln’ e
Oradan da Krefeld şehrine
Yollarda bitmedi, uzadı gitti.

Oturdum trene buldum yerimi
Birden karşımda buldum madamı
Geveze mi geveze, yordu kafamı
Durmadı çenesi, konuştu gitti.

Yolculuk boyunca çene durmadı
Kendi yorulmadı, beni de uyutmadı
Tiyatroyu bana hiç aratmadı
Geveze mi geveze, konuştu gitti.

İstanbul’ a gitmiş, dolaşıp gezmiş
Sokaklarda dilencilerden bezmiş
Marmaris, Efes, Kaş’ ı da gezmiş
Bütün oraları, methedip gitti.

İki kızı birde, varımış oğlu
Kızının biri, bir Türkle evli
Durumları iyi, zenginmiş hayli
Yolboyunca hepsini, saydıda gitti.

Köln şehrinde onu indirdim
Şükür Allah’ ıma ondan kurtuldum
Dillerim kurumuş nasıl yutkundum
Boğazım kurudu, yandıda gitti.

BAKARİ’ ye türlü sorular sordu
Durmadı konuştu kafamı yordu
Giderken birde, adresim sordu
Birgün gelip seni, bulurum dedi.

Yılmaz Bakar-10.02.2011-Almanya