Anlatır her harfte alfabem seni;
Başından sonuna dolar dilime;
Cahilin aklından ne zoru olur;
Çaresiz damlalar düşer elime…

Demirden parmaklık içimde zindan;
Ellerin çekmesin hançeri kından;
Fukara gönlümü yıktığın andan;
Geriye kalanlar iki kelime…

Hayat mektebinin arka sırası;
Issız sokakların hicran yarası;
İkindi sonrası yatsı arası;
Jaleler dokunur gönül telime…

Karanlık karanlık her yer karanlık;
Lambada ışıltı, görsen bir anlık;
Manada aranmaz biten insanlık;
Neden hep hazanlar vurur dalıma…

Oysa ki ben mutlu sen de bahtiyar;
Ölümdür aklımda sensiz her diyar;
Peşinde gölgeyim görmesen de yar;
Resmetsin Yaradan seni soluma…

Sayfalar dolusu efkâr yazsam da;
Şikâyet etmedim sana kızsam da;
Tarumar yürekte gezip, tozsam da;
Umudum serilmez artık yoluma…

Üstüme yıktığın koca dağları;
Virane tarifi bahçe, bağları;
Yakarak tükettim nice çağları;
Zarar yok hayalin girsin koluma…

Ali ALTINLI – 10/02/2011
Saat: 19:45