Güzel duyguları tam yitirmişken
Yeniden kaldırdı şaha bu defter
Şiiri kafamda ben bitirmişken
Yazdıkça yazdırdı aha bu defter

Kardeşim görürüm burda her ferdi
Namerdi es geçtim çokçadır merdi
Bana daim huzur, mutluluk verdi
Benziyor nâzenin mâh’a bu defter

Kopamayan da var, çok az kalan da
Kelâm esirgeyen, selâm salan da
Bir tek ot bitmeyen koca alanda
Çiçeklerle kaplı saha bu defter

Kimi ’sevgili’ der, kimi çeker ’hû’
Bilseniz nasıl bir güzelliktir bu?
Sevgisize sevgi, susayana su
Çölde yemyeşil bir vaha bu defter

Tüm emsallerinin gider önünce
Güneş batıp gündüz tin’e dönünce
Odamda yaktığım mum da sönünce
Ay’ı seyrettiğim taha bu defter

Olmasam da öyle çok fazla ârif
Etmeye çalıştım sizlere târif
Gündüz güneş kadar parlak ve zarif
Gece yıldız gibi baha bu defter

Dilimin döndüğü kadar dem vurdum
Kalbimin diliyle cümleler kurdum
Tüm iller burada, sanki öz yurdum
Hayatımdan çıkmaz daha bu defter

mâh: ay parçası, sevgili
baha:parıltı, güzellik, zerâfet
taha:tavan penceresi

.