Seni gördüğümde yağmur yağıyordu gözlerinden
Buruk bir hıçkırık vardı dudaklarında
Bir köşeye çekilmiş ağlıyordun sessizce
Uzaktan seni izledim sessiz´ce.

Çaresizdin, umutsuzdun, yalnızdın
Konak’ta bir pastahaneye girdin
Saatlerce bekledin sessizce
Gece siyahı gözlerinden hâlâ yaşlar akıyordu.

Günler sonra çekinerek yanına geldim
Neden hüzünlü olduğunu sordum
Yüzüme ters bakıp sadece dudak büktün
’Gelmiyecek o artık beni terk etti’ dedin.

Bir an seni güldürmek istedim
Dudağında küçücük bir gülümseme belirdi sadece
Günlerce seni teselli etmek istedim
Hayatı sevmeni istedim.

Farkında bile olmadan aşık olmuştuk
Hergün bekler olduk birbirimizi
Günler geçtikce görünmez bir bağ oldu aramızda
Hikâyemiz bir gemi güvertesinde böyle başladı.

Mutluyduk, umutluyduk yarınlarımızdan
Otuz sene süren bir sevdaydı bizimkisi
Şimdi saçlarımda karlar var ve sen gittin
Bir meçhule doğru, dönülmeyecek yola.

Şimdi benim gözlerimde yağmur saçlarımda kar var
Yokluğun eziyor beni evimiz üzerime yıkılıyor
Seninle tanıştığımız gemiyi her gün bekliyorum
Gittiğimiz yerlerde senin hatıranla yaşıyorum...

Besim Ocaklı
07.02.2011 - 19:36