İçime çektiğim soluktun sen kalemim
Güneşimdin gündüzümdün benim
Karanlığa kalmış sensizliğim
Mazimde sen vardın yüreğimde sen.

Damarlarımda dolaşan kanımdın
Eyy hayat neden uzaklaştırdın beni
Neden aşkımı aldın benden söyle
Neden saldın yüreğimi yangınlara.

Oysaki ne kadar mutluydum
Uçuyordum kalemimle yazarken
Nokta, virgül harf eksikmiş ne olmuş
Yazıyordum İŞTE.

İstediğim ÖDÜL değil YILDIZ değil ki
Sadece yazabildiğim kadarını yazmak
Akşamları sevgili gardiyanlarım,
Gelene kadar paylaşmak zamanımı.

Dört duvar içinde yalnızlığımı
Yitirdiğim umutlarımı, özlemlerimi
Ve sevinçlerimi yazarak avunuyordum
Ben ELMA sevmem ki nerden çıktı sanki.

Elmaya inat yasaklamayacağım kendimi
Hem ben YASAKLARDAN hoşlanmam ki
Neden kendim olmaktan vazgeçeyim
O kadar sevdiğim ve sevenim varken…


Ceynan

2007–08–11
Z_Evler