Ama...
Bu kez olmaz.
Bu kez,
Ağlamayacağım..

İşte bu..
"Hayır" diyebilmek,direnmek.
Var mı öyle ;
canları istediğinde birşeylerimizi alıp götürmelerine sesiz kalmak..
Yeter artık.Başka kapıya!...

Tebrikler Sayın Yazarım.
Hem de,kocaman tebrikler.

Hüzün ve gözyaşı...bazen ayrılmaz ikili...bazen de,mutluluğun kardeşi hüzün...Ben bu yaşımda,hala şunun sırrını çözememişimdir ki,insan ya hüzünlenince,ya da sevinince ağlar...yani binlerce sebep vardır gözyaşı için...fakat bu kavramlar çoğu kez soyut,yani mücerrettir...Gözyaşı ise,somut...nasıl oluyor da,insanoğlunda,duygular soyut iken,somut bir nesneye dönüşüyor?.İnsanoğlu mucize bir varlık vesselam...
Tebriklerim,hüzünlere karşı,iç monologlarla verdiğiniz sesleredir...selamlarımla...

Hüzün

Bu gün yine bir hüzün var içimde
Sebepsiz gibi …
Ama bilirim hep öyle gelir
Sonra çıkar kokusu
Her seferinde hazırlıksız yakalanırım
Hayat söyle…
Bu kez ne alacaksın elimden
Bir kez olsun insafa gel de söyle
İlk kez olsun hazırlıklı olayım
Bu gün yine sebepsiz bir hüzün var içimde

Bir kara bulut dolaşıyor
Yüreğimin maviliklerinde
Huzuru aradım
Koydum karanfilli çayımı
Daldım derinliklerine göğün mavisinin…
Beni çağıran huzurun rengine
Yüreğimde kırmızının ateşi
Gönlümde simsiyah karamsarlık

Yalnızlığın soğuk elleri
Yüreğimi sıkıştıran
Ağır ağır çöken sessizliğin
Sensizliği getireceğini
Bilemezdim ki….

Hayat söyle…
Bu kez ne alacaksın elimden
Bir kez olsun insafa gel de söyle
İlk kez olsun hazırlıklı olayım dedim
Yine sırtımdan vurdun
Yine hazırlıksız yakalandım sana
Ama…
Bu kez olmaz
Bu kez
Ağlamayacağım

kutlarım yazan kalemi saygılarımla

Bir kara bulut dolaşıyor
Yüreğimin maviliklerinde
Huzuru aradım
Koydum karanfilli çayımı
Daldım derinliklerine göğün mavisinin…
Beni çağıran huzurun rengine
Yüreğimde kırmızının ateşi
Gönlümde simsiyah karamsarlık

içten, samimi dizelerdi...saygıyla