Ölümün düşünülmeyecek en hârlı yangınlarında gönül-ü zaman
Can yakan istimlâklarına boyun eğilmeyecek yaş-ı vakit aşk-ı aman
Karşıma çıka verdi umulmadık anda birden bire duruldu sanki o vakti zaman
Gözleri denize benzerdi...

Fakat kelimeye muhâlif gözleri mavi falan değildi
Kocaman bakardı aşkla, dünyaya dair inadına durmaksızın her daim
Alırdı beni limanımdan, kaçırır uçsuz bucaksız başka kentlere esir ederdi
Gözleri denize benzerdi...

Hâlbuki evel-i zaman yaşadığımız hayatlar sanki bizden değildi ki akla zarar
Gözlerini maviye benzetmemin sebebi ne renk-i tercihti ne de renk-i bağlılık
Denizin o masum dile vuran tadındaki ekşilikti ve bundan beri geldi bendeki sadıklık
Gözleri denize benzerdi...

En mübâlâğa kelimelerle anlatmalı bu aşkı
Sürüp dile gelmeli ve sonunda kalmamalı mecnunda konuşacak aman yüreyecek derman
En büyük çılgınlık olmalı gözü kapatınca akla gelen o aşk-ı güzel eyleyen her an
Gözleri denize benzerdi...


Şimdi ise Mavi Gözlü, Güzel Yüzlü şair dile gelmeli artık sebeb-i tam vakit
Demeli yine, yürek varetmeli, en koca bağrıyla haykırmalı kendince, bizim için demeli
Hoş geldin kadınım hoş geldin...
Sana bakınca Gözlerin denize benzer ve beni bir ömre hapseder...