Delice boranlar esti üstüme.,
Ayrılık hüzünleri doldu,
Yürekte duygular buğulandı,
Gözyaşlarım yağmur olup aktı.
Yanaklarıma çağlayıp inen.
Mahzun yüzümde yaşlar,
Sanki bir seldi.

Sözlerim tükendi diller bağlandı.
Azcık bize mühlet tanı ayrılık.
Özlerim ağladı hisler dağlandı.
Ayırdın yarimden beni ayrılık...

Ne güzel yaşadık mutlu günleri
Şimdi ise dünden anılar kaldı
Hani artık gençlik falan mı kaldı
Derinlerden yaktın canı ayrılık...

Hasretin bitermi öyle birden.
Yüreğime sabır bağlarım sırdan.
Yollarını gözler bakarım erden
El ne bile bilsin seni ayrılık...

Zalim!
Kavuşulmaz gürbetsin ta uzaklarda
Bu candan seven biçare garibe
Gerçekten tertemiz sevdamsın
Gönül sarayımdaki yar tek sensin!

Maziye gömülen hatırasına
Gece gündüz yolunu beklerim.
Yapa yalnız dünyam da seni bekledim,
Bir gün olur da
Dönersen geç olmadan
Tezden geliversen

Sensiz hep dargınım geçen zamana,
Verdim umutlarımı çalıp gitme
Atıp saçma sevdamızı çöpe samana!
Bitmez düşlerimi yıkan ayrılık...

Hayat denizimsin kessen dilinmez.
Kalemi mahfuzda kader silinmez.
Naçar fani kulun hali bilinmez.
Hisle çöreklendi yakan ayrılık...

Ben
Ayrılığın
Hasretini çok çektim,
Sevdiğimle vuslat ermeye,
Gayri az kaldı; bitti derken,
Garip gönül sensiz baş, başa kaldı.
Sabır taşlarını bastım bağrıma.
Hayalinle yaşamak çok zor,
Var gücümle dayanacağım;
Yokluğuna alışıp beklemek mi?
Geçen onca acı yıllara sitem ederim,
Yüreğimde sonsuz özlemin var
Tek bende kalsa da aşkım,
Rüya bile olsan yalandan;
Yeterki sen yanımda ol.
Sevgilim,
Canım,
Bir tanemsin,
Sen...
*
1.10. 2010
Aydın Suyak

Nazım türü: Gülce buluşma