Mehaba Nergiz Hanım,güzellikler dileyerek sözlerime başlıyorum...İnsan dünyaya günahsız ve temiz bir sayfa halinde gelir... Sonradan aile,çevre ve eğitim üçgeni onun karekterini belirler...tabi doğuştan getirdiği kaltımsal beceriler de vardır...O nedenle geleceğin büyüğü olan çocukları çok iyi yetiştirmemiz gerekir...Evrensel ve yüce değerleri kavratmamız lazım:inançlı olma ve dini vecibelerini yerine getirme(haram,helal,günah duygusu ile haraket edetme)herkesi koşulsuz ve ayırım yapmadan sevmek, merhamet duygusu, kibirlenmeme,yardımseverlik,dürüstlük, mütevazı olma,çalışkan olma,adelet duygusu,iyilik yapma,yaşama sevinci,temiz olma,beden ve ruh sağlığı, ülkesini,ailesini,bayrağını, değerli kişileri sevme,saygı gösterme, kültürel değerlerini sevme koruma,çevre bilinci,doğayı sevme ve koruma,çalışkanlık ilkeli olma,güvenilir olma,vb...Bütün bunlar Türk Milli Eğitiminin amaçlarında var...Kavratılabilske zaten sorun kalmayacak...Bu davranışları yansıtan birey kötü ve yararsız olabilir mi?...öyleyse basının,anne babaların,eğitimcilerin sonra da herkesin,özellikle devletin çocuk yetiştirmede çok bilinçli olması gerekir...lafı fazla uzatmayalım...şiirinizin büyük bir misyonu ortaya çıkmakta...fevkalede isbetli ve edebi değeri olan bir şiir...anlamlı ve ibret verici...Yüreğimizi yumuşatıp, düşündüren güzel duygularımızı debreştiren şiiriniz için sizi kutlarım...Yüreğinize ve kaleminize sağlık...saygılarımla...Entellektüel.