seni düşünürüm
sarkar göz ucumda zaman
elim şakağımda dururum
kaybolur bakışlarım
an kendime kaldığımdır
gölgem düşer ayak altıma
suda kırılır güneş aksam üzeri
yele gider hasretler
unuturum zamanı
uzanır ellerim boşluğa
tuttum tutuyorum derken
konarsın kas ucuma
ölüm kadar yakinsindir bana

seni düsünürüm
kimsin nesin nerden çiktin karsima
kaybolurum karanliklarda
düslerime düsersin
uykularimin en tatli yerinde
kadife semada yildizlar ayi öperken
günes sabirsizlikla sabahi beklerken
ben yanliz sabahlari beklerim
sana siir yazip hasretimi gideririm

seni düsünürüm
cadi kazani beynim karmakarisigim
dalginligim derin kuyu
bir var oluyorsun bir yok
özlem özlem gözucumda
su an gözlerim dolu dolu
sevda asigiyim kendi kendime
ha bosaldi ha bosalacak
yagmur yüklü bulutum
ve gidiyorum iste yol uzun
sarmasik misali sarilmissin her yanima
sevda bu kadar zormu usta
kanar göz ucumda

seni düsünürüm
kuzu otlatir dere boyunda çocuklar
ve el sallarlar teyyare’lere
kizlar tesik egirir bacalarda
yumak yumak düsleri
bir çocuk uçurtmasini yele kaptirmis
pamuk topluyor çukurova
pestamalli kizlar findikta
tütün kirar çit kirildim yüreklerde
fis fis inegin memesinde
çoban kavalindaki ezgide
öbek öbek çogalirsin
dumanli daglarda

seni düsünürüm
göçerdir sevdam
göçmen kusun kanadinda
ha geldin ha geleceksin
lastik olur uzar uzakliklar
kisin ayazinda yalinayak
ve bahar yagmurlariyla
temmuzun on besinde yansamda
hazan olsamda sonbaharda

seni düsünürüm
ask olsanda yakip daglasanda
parça parça yapsanda yüregimi
tabipler derman bulamasada
amansiz hastalik olsanda
sararmis sayfali kitabin sayfalari arasinda
kurumus gül yapragidir
hatiralar
elden ele geçen kitapta

seni düsünürüm
sahne arkasi isiklari yansir
ben karsinda sen perde arkasinda
basini kaldirip baksan derim
gözlerin gözlerime deger utanırım...
ressamın fırçasında
kanarsın damla damla
bulutlar takılırsın şairin şiirlerinde...
 
seni düsünürüm
irgatta gündönümde gölgede
ayse kizin bebesinin gözünde
sinekler ogul verirken
kuru katik geçisen yemek saatlerinde
deli poyrazla savrulan saçlarimin telinde
nefes nefes sigaramain dumaninda
is çikisi fabrika önünde
köse basi bekleyislerimde
ekmegim olur düsersin usuma
tan atisiyla ayak sesimde
besmelesiz sabahlarimda
aynada kirilirim

seni düsünürüm
bahar olursun her çiçekte
ayri bir kokuyla yürek ferahlatan
esen alir getirir beni sana
igde çiçegi kokulariyla
ceninin dogusudur senle dogan sabah
hastane kapisinda saatlerce
dokuz dogururken
sevincin sigmazken kendine

seni düsünürüm
koca bir sehir canlanir gözlerimde
kimse bilmez merak etmez
öksüz bir çocuk gibi aglarým
kalabaliklar içinde
çakirkeyf aksamlarimda
düsüp kaldigim merdiven önlerinde
sefilligim parçalanmisligimla

seni düsünürüm
sen olursun ben olurum
can olur candan olursun
genis zaman kipinde
ah bir seviyorum diyebilsen
bir tebessüm edip gülebilsen
ben ben olurum iste o zaman