Ölüm döşegindeydim kapım çaldı
Gelen canımdan çok sevdigim, candı
Merhaba dedi, bugün dünden iyi gördüm seni
Sevgimiz yenecek, bu illet hastalığı

Ben dinliyordum, fakat duymak bile istemiyordum
Sevgi sözlerini, beni sevdigini söyleyişini
İstemiyordum beni öyle görmesini
Gitsin,bitsin,vazgeçsin istiyordum

Nasıl söylemeliydim, nerden başlamalıydım
Bir buse kondurdum dudağına, çatlak dudaklarımla
Ve başladım anlatmaya, ne güzel dinliyordu
Gözlerinin içi parlıyordu, ve birden söndü bütün ışıkları

Biliyorsun ben uğruna ölmüyorum, ecel bu
Azrail çaldı kapımı, tanrı misafiri dedim aldım içeri
Neden geldi, nie geldi die, sormadım bile
Bir hastalık verdi bana, ikinci emre kadar, ve gitti

Dinliyordu, ağlıyordu yanaklarıma damlıyordu yaşları
Silmiyordum kurumuştum zaten yeterince, ıslanıyordum
Sevemezsin dedim beni, sevemem seni
Ben ölünce hayatına devam et, dediğim anda koptu herşey

Birini sev, ve evlen onunla
Bir oğlun olursa adını ben koy
Mezarıma hiç gelme
Çünkü, aşkım ölmedim ben yazacak mezar taşımda, görme

Ağlama sus bu sana vasiyetimdir
Seviyorsan gerçekten ölme
Bir yuvan olsun pembe panjurlu
Benden çok uzakta olsun şimdi git ne olursun