üç beş senenin lafı mı olur...!
yoksun artık sen oğlum yoksun...
meçhul bir mezarlıkta daha şimdiden toprak oldun...
hayal kurma boş yere...
yanında
ne anan ne baban ne de çocuklar.
belediyenin münasip gördüğü yerde
senden bir gün önce
bir gün sonra gelen
en taze ve en uzun süreli komşular...
biri emeklidir
banka kuyruğunda titretmiştir kuyruğu
biri trafik kazası...
dua et trafik kazası komşun genç olsun...
yoksun oğlum sen artık yoksun...
üç beş senenin lafı mı olur...
az gelişmiş bir memleketin
çok gelişmişi olsan kaç yazar.
el istanbul’dan paris’e iki buçuk saatte varır
senin beylikdüzü başakşehir arası üç saat
üstelik otobanda adım adım gitti paran...
tabi... tabi... gişelerde kabahat...
...tir et boş ver
sana ne memleketin halinden
koyun sürüsünün çobanı boldur
üzülme
böyle şeyler sahipsiz kalmış her memlekette olur...
kıçını yırtsan nafile
yine oylarını verecekler müslüman görünen bu kafire...
sen yaşamana bak
şöyle eli ayağı düzgün dişleri beyaz
kalbi temiz bir hatun bul kalmışsa kendine
çünkü yaşamaktır bu hayatta ki en ciddi iş
tombul olsun biraz biliyorsun önümüz kış...
ne bileyim
tutuşun el ele sinemaya gidin mesela
çekirdek çıtlatın sahilde
liseli değilsiniz sarhoş ta olun ara sıra ...
bazen rakı balık oradan doğru ......
artık kimin evi müsaitse...
yoksun sen oğlum artık yoksun...
daha şimdiden toprak oldun...
boş ver yazdıklarımı takma o kadar da kafana
git birazda sen hayatını yaşa.
üç beş senenin lafı olmaz
ne kaldı şurada...
sorarlar şimdi sana
sırat köprüsünü nasıl geçersin?
babamın çiftliği mi var öte yanda
geçmem kalırım bu yanda dersin...





ahad karacan...