Hayat ağır yükler bindirdi omzuma
Ne kaldırabiliyorum bu yükü
Nede cesaret edip rest çekebiliyorum
Ağlamaya mecalim kalmadı
Dizlerim bu ağır yükü taşıyamaz oldu
Ruhum yorgun düştü geçen giden zamanlara
Bense yorgun bir bedenle yıgılacak
Bir köşe aramaktayım...

Yorgun bedenimle attım kendimi dışarıya
Arar oldum sorar oldum ıssız bir yer
Önce caddeleri dolaştım
Sonra sokaklarda haykırır oldum yorgunluğumu
Caddeler karabalık sokaklar dolu...

Araya araya ıssız bir mezarlık buldum
O kadar sessiz ve huzur doluyduki
Yatanlardan çıt çıkmıyordu
Ne kavga vardı ne gürültü vardı
Yorgun bedenim galiba burda huzur bulacak

Sağıma baktım soluma baktım
Kimi mezar başlarında isim vardı kimilerinde yoktu
Benim mezar taşında ise yorgun bedenini dinlendiren
Garip bir yolcu yazıyor

Beni arayan soran olursa
Yorgunluğumu dinlendirmek üzere
Ebediyete kadar
Aranızda yokum
Yaralı ceylan .............

CANFES KARACA&CEYLAN GÖZLÜM