umutlarım vardı bilinmez
tırmalardım kapılarıda
hiç sesi çıkmazdı yanlızlığımın

birçok dost eli vardı sırtımda
birçok hayatta adım geçerdi
şikayet etmeksizin soyundum
gidişim gözlerden uzaktı
adına terkediş dediler
hunharca
anlamamışlardı
anlatmamıştım
biraz tozunu alıp mutsuzluğumun
yol verdim sitemlerine
bu rüzgarda bir ben savruldum

soluktu evet
bitti
zar zor bir filiz açmıştım
dayanamadı bu kuraklığa
kurudu
bu limanda ısındı
yol mırıldanır
kovulmadan
elimi eteğimi çekip gitmek düşer
bir kaç damlada yaş mısralarıma

oysa tanımak
aldığınla verdiğin denk düşmesede
paylaşmaktı yaşamak

bir anıda kalırsan
bir zaman çıkagelirsen akıllara
dudaklarda tebessüm olursan bazen
ve bir duada adın geçerse
ölmezsin gülümse

acılarımın yanına koydum sizi
ki elimde bir onlar vardı çalınmayan.