Adım adım kopuyorum senden yavaş yavaş...
Hissettirmiyorum yüreğime...
Gözlerim ne kadar düşmüş olsada hüzün denizine...
Söyletmiyorum o iki heceyi dilime...
Ayrıldık diyemiyorum...
Dostlarım nasılsın diyor
Canımın acısıyla sus pus oluyorum
İyiyim diyemiyorum...
Seni soruyorlar bana...
Başım önümde nasıl olsun diyorum...
Kimselere hissettirmiyorum yokluğunu...
Akşamın derin sessizliği içinde
Yine sana geliyorum gece gözlüm....
Her zamanki yerimize gidiyorum...
Öyle saatlerce bekliyorum...
Bir an şu kapıdan içeri girecekmişcesine
Heyecanıma engel olamıyorum...
Saatler ilerledikçe dahada acıyor yüreğim
Kalan bütün umutlarımı bir çırpıda yitiriyorum...
İşte o an o an ağlamaya başlıyorum...
Kızıyorum bağırıyorum
Bütün şehre haykırıyorum
İsyan ediyorum....
Sonra yaşlı gözlerimle evin yolunu tutuyorum...
Bir tanıdık görmesin diye çıkmaz sokaklara dalıyorum...
Ve bir geceyi daha sensiz
Sensiz geçiriyorum...
Bilmem yokluğunun kaçıncı gecesi
Kaç mevsim geçti sensiz
Kaç kez uykumdan uyanıp ağladım
Bilmiyorum kaç kez....
Bildiğim tek şey var
Seni ömrümün sonuna kadar,
Defalarca sakladığım yüreğiminin
Sen yazan her bir hücresinde yine seni
Seni bekliyorum....
Duy artık gece gözlüm
Ne olur duy duy duy!!!
Ben yalnız seni...
SENİ SEVİYORUM...