Gönül mülkü kimin ola, kim ne alıp veriyor?
Ölçü tartı mizanı yok, O mizandan biline.

Bir gönülün; adı varda, kendi nasıl, nerede?
Rütbesi yok, nişanı yok, O nişandan biline.

Rahman’mı dır, Rahim’midir? ikametgâh adresi,
Yerde gökte mekânı yok, O mekândan biline.

Ötede mi, beride mi, ne tarafta, kim bilir?
Onda bunda makamı yok, O makamdan biline.

Ne cismi var, ne rengi var, ne kokusu, ne izi,
Esnaf değil, tüccar değil, O dükkândan biline.

Gözler görmez, kulak duymaz, resim’ini kim çizer?
Seyredecek ekranı yok, O ekrandan biline.

Hiçbir dile benzemeyen, dili varmış, nece’ki?
Ne Türkçedir, ne Arapça, O lisandan biline,

Ehli gönül derler amma, kimdir ya da kim değil?
Kimi kimden sormalı ki? O insandan biline.

Senin değil, benim değil, gönül muhtaç tabire,
Süleyman’ca kalp ola ki, O izandan biline.

“Âlemlere sığmam amma bir gönüle sığarım”
Diyeni hep, bekleye dur, O mihmandan biline.

Yaralı sen arif olsan, yorulmazdın yormazdın,
Dilara’ya gönül gerek, O irfandan biline.

23.01.2011…Mustafa YARALI