Sevda desem, kanında var,
Mevla desem, gönlünde var,
Bu dünya ki sana çok dar,
Dar yerlere, sığmazsın sen…

Huzur desem, evinde var,
Kur’an desem, dilinde var,
Sar sarmala, garibi sar,
Şu dünyaya,mekansın sen…

Hasret desem, kalbinde var,
Hikmet desem, bir ahu’zar,
Gönlüm yanar, sanki bir har,
Her ateşle, yanmazsın sen…

Doğru sözler, dilinde var,
Hayır desem, elinde var,
Zirveler de yağmurla kar,
Ayaz deyip, durmazsın sen…

Her halinde, gözyaşı var,
Gözyaşında, çağlayan var,
Çık yuvandan, o yerler dar,
Zor günlerde, Hızır’sın sen…

Bakışında, merhamet var,
Yakışında, hidayet var,
Bu kış geçer, gelir bahar,
Baharlar da, çiçeksin sen…

Şu alemde bir sevgin var,
Tohum eksen bereket var,
Her sözünde, bir hikmet var,
Doğru sözde, öndesin sen…

Her evin, bir çilesi var,
Gider iken gelesi var,
Dertli görse, hemen koşar,
Dert ortağı, dermansın sen…

Yazar desem, kalemde var,
Resim desem, tual de var,
Gece gündüz, hayalde var,
Hayallere, sığmazsın sen…

Yaşadıkça, zahmetler var,
Umutlarda, Mehmetler var,
Dua varsa, şifa da var,
Bu dünyaya, fermansın sen…


MUSTAFA GÖKGÖZ ( HASRETLİK- DENİZLİ )
( Evimizin büyüğü ...Babası...Abisi.. Mehmet Gökgöz’ e yazılmıştır.)