Öl deseydin ölmez miydim, senin için,
Gözlerim kör olsaydı da ayrılmasaydık.
Cam kırıkları gibi dağılan şu aşkımız,
Umutlar, ümitler tozpembe oldu şimdi.

Madem ayrılacaktık neden sevdik ki,
Sensiz bu hayat devam edebilecek mi,
Deli bu gönlüm ayrılığımızı unutacak mı,
Günlük sevmedim ki, büyük aşkla sevdim,
Dayanabilir mi yüreğim yokluluğuna.

İlk aşk, son aşk, saf kalbimle sevmiştim,
Şimdi ayrıldık diyorsun, insafın yok mu,
Geçen bunca günlere mi, ayrılığa mı yanayım.

Vurun kahpece, zaten vurulmuşum ben,
Yaşamak, bundan sonra yaşasam ne olur,
Diyorum, sen yalancı bir baharmışsın.

Masamda, penceremde çiçeklerim soldu,
Ayrılalım deme, arkadaş, dost kalalım.

Ne olur imkânsızlaştırma gitme, bırakma,
Yalanlara inandın bak ne oldu aşkımıza.

Bir daha düşün bir tanem, seni seviyorum,
Kıymetimi bilemedin, gül bahçem,
Her şey bitti diyorsan bitsin,
Ben seni gerçekten çok sevmiştim...

Sami Arlan…