Bitmiştir bir sonbahar
Kocaman bir bulutun sırtına biner
Sevdalısı için kar.

Hangi denizleri geçecektir bilinmez
Kime sevdalıdır derseniz
Bir sırdır o, söylenmez.

Günler geçer yollarda, belki aylar
Ne dağlardan ürker, ne vadilerden
Şekillere bürünür kar.

Vazgeçirmez buz tutmuş pencereler
Uğuldayarak esen soğuk,
Ya da ayazla kardeş geceler.

Gözü yerde sevdalısını arar
Bir an önce kavuşmak için
Yanıp tutuşan kar.

Görünce bölünür milyonlarca parçaya
Bir taze gelin edasıyla atar kendini
Sevdalısına.

Beyazlarla süslü raksına başlar
En hafif rüzgâra bile dayanamaz
Salına salına iner kar.

Hayatının ilk raksıdır bu
Sonunda kollarında eriyecek
Sevdalısına son dansıdır bu.

İşte böyle yağar
Gözlerinden mutluluk yaşları akıtan
Kar.

Bir sevda uğruna erir gider
Ve bir taze karın sevdası
Bir taze sonla biter.

Turgut Uzdu


(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.