dönüşü yok !

alaca karanlıklarda oynaşıyorsam gölgelerinle
ve bulutlar iniyorsa düşlerimizin hemen ertesine
ki...
kıyılarım bu kadar yağmalanıyorsa hasretinle
ağlasın bulutlar bir kez daha kederlerimin üstüne



ben şimdi...

sabrımın medcezirlerinde hala seni yüreğime işliyorum
bilmiyorsun kaç bahar sonrasına büyümüştün bende
ve.... sen bu bitmez vedalarınla yıkarken sevdamızı
bir uçurum kenarında vuruldum ben bu gitmelerinle



oysa ki...

ne ölümcül sancılar sonrasında doğmuştun sen yüreğimde
ki ...alaca şafaklarımda yankılanırken nidalarım sessizce
ve sen avuclarımın ayasında hep ılıman bir sıcaklıktın
bitmez vedaların yüreğimi buzullara çevirmeden önce



şimdi ben...

ölümün tek bir kuruş para etmediği sokaklarımdayım
her veda sonrası duvarlar yıkıldıkca yıkıldı üzerime
sevdam bir türlü biriktiremediğim tek bir tebessümdü
ben...ben adını hasretlerime yazmadan çok önce



gelde gör şimdi...

terk edilmiş bir baharın sarı bir yaprağı gibiyim
ne yazar umutlar beslesem çicekci kızın gözlerinde
zaten yarım kalan yaşanmamış düştü benim düşlerim
her veda sonrasında sen beni yıkmadan çok önce



işte hep bunun içindir benim bu bitmez sitemlerim
bil ki yürek dayanmıyor artık bu gidip gelmelerine
oryantal türkülerle sevişmelerim hep bundandır benim
sen güneşlerimi hasretinle siyahlara boyamadan önce



sonu yok....

bil ki yar bir sonu yok artık bu gidip gelmelerinin
sen dönsende artık ben olmayacağım aynı yerde
ne saçlarımda yosun kokusu olacak ne gözlerimde yaş
benim yerime bir hüzün girecek koluna sesizce